คืนฟ้าหม่นทนเหงาใต้เงาแสง
จันทร์สีแดงสาดส่องร่องเมฆหนา
เป็นริ้วรอยดั่งเลือดเชือดเมฆา
ไยหนอฟ้าช่างหม่นคนเหงาใจ
รินสุราราดรดกดดวงจิต
หวังปกปิดรอยช้ำระกำไหม้
มีสุราเป็นเพื่อนไม่เหมือนใคร
เคยบ้างไหมมันทำช้ำดวงแด
ฟ้าก็หม่นคนก็เหงาเข้ากันนัก
ยากจะหักใจล้างกลางดวงแข
ร่ำสุราลืมรักพักใจแคร์
ขอเพียงแค่เมาเมาเคล้าแสงจันทร์
คนเผาถ่าน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น